Thermoplasten en thermoharders
Bijles Scheikunde HAVO
Wat zijn thermoplasten en thermoharders?
Thermoplasten en thermoharders zijn plastics. De een wordt zacht bij verhoogde temperaturen. De ander blijft juist hard bij verhoogde temperaturen. Ze bestaan beide uit lange molecuulketens. Je noemt die molecuulketens polymeren. De polymeren van thermoplasten en de polymeren van thermoharders zijn op verschillende manieren aan elkaar verbonden, waardoor ze anders op elkaar reageren bij verhitting.
Thermoplasten
Thermoplasten worden bij verhoogde temperaturen zacht en vervormbaar. De moleculen van thermoplasten bestaan uit polymeren die bij elkaar worden gehouden door vanderwaalsbindingen. Deze bindingen relatief zwak.
Wil je meer weten over vanderwaalsbindingen? Check onze uitleg hier!
Omdat deze bindingen vrij zwak zijn, worden ze ook vrij makkelijk verbroken bij verhitting. Als de bindingen verbroken zijn, kunnen de lange ketens langs elkaar gaan schuiven. Dit zorgt ervoor dat de ketens beter te vervormen worden. De plastic wordt zachter. Als de temperatuur weer afneemt, worden weer nieuwe vanderwaalsbindingen gevormd. De plastic wordt weer harder. Thermoplasten kunnen om die reden gerecycled worden. Ze worden op hoge temperaturen gesmolten. Zo kunnen weer nieuwe producten gemaakt worden. Thermoplasten zijn dus herbruikbaar.
Thermoharders
Thermoharders blijven bij verhoogde temperaturen hard. Dit komt doordat thermoharders sterkere bindingen dan thermoplasten bevat. Thermoharders bevatten namelijk atoombindingen.
Wil je meer weten over atoombindingen? Check onze uitleg hier!
Deze atoombindingen worden dwars tussen de lange ketens van de polymeren gevormd. We noemen ze crosslinks. De crosslinks houden de ketens zeer goed bij elkaar. Slechts op (zeer) hoge temperaturen worden de crosslinks verbroken. Als ze eenmaal verbroken zijn, kunnen ze niet meer opnieuw worden gevormd. Om die reden zijn thermoharders niet goed te recyclen.
